L2 Ağı'nın Güvenlik Evrimi Üç Aşaması: Tam Kontrolden Sınırlı Müdahaleye
Ethereum L2 ağının güvenlik evrimi, güvenlik komitesinin güvensiz bileşenlere müdahale yeteneğine bağlı olarak üç aşamaya ayrılabilir:
Aşama 0: Güvenlik Komitesi tam kontrol yetkisine sahiptir. Kanıt sistemi mevcut olsa bile, Güvenlik Komitesi basit bir çoğunluk oyu ile sonuçlarını geri alabilir.
Aşama 1: Kesinlik sisteminin sonuçlarını geçersiz kılmak için güvenlik komitesinin %75'inden fazlasının onayı gerekmektedir. Ayrıca, kontrol zorluğunu artırmak için en az 3 üyenin ana organizasyon dışından olması gerekmektedir.
Aşama 2: Güvenlik Komitesi yalnızca kanıtlanabilir hatalar durumunda harekete geçebilir, örneğin iki yedekleme kanıt sistemi sonuçları çeliştiğinde. Ayrıca yalnızca sunulan yanıtlardan birini seçebilir, keyfi olarak yanıt veremez.
Bu üç aşama, Güvenlik Komitesinin "oy payının" kademeli olarak azalmasını yansıtmaktadır. Anahtar sorun, bir aşamadan diğerine geçişin en iyi zamanının nasıl belirleneceğidir.
Aşama 2'ye doğrudan geçmenin tek makul nedeni, kanıt sistemine duyulan güvenin yetersizliğidir. Kanıt sistemi, potansiyel açıklar nedeniyle kullanıcı varlıklarının çalınmasına yol açabilecek çok sayıda koddan oluşur. Kanıt sistemine olan güven ne kadar güçlü olursa veya güvenlik komitesine olan güven ne kadar zayıf olursa, ağın bir sonraki aşamaya geçişi o kadar teşvik edilmelidir.
Basitleştirilmiş matematiksel modeller aracılığıyla, bu karar alma sürecini nicelleştirebiliriz. Her güvenlik komitesi üyesinin %10 bağımsız arıza olasılığı olduğunu varsayalım; aktif arıza ve güvenlik arıza olasılıkları eşittir. Aşama 0'da, güvenlik komitesinin karar verme standardı 4/7'dir; aşama 1'de 6/8'dir. Aşama 2 ise tamamen kanıt sistemine dayanır.
Bu varsayımlara dayanarak, farklı aşamalarda L2 ağının çökme olasılığını hesaplayabiliriz. Sonuçlar, kanıtlama sisteminin kalitesi arttıkça en iyi seçeneğin aşama 0'dan aşama 1'e, ardından aşama 2'ye doğru kademeli olarak geçiş yaptığını göstermektedir. Düşük kaliteli bir kanıtlama sistemi ile doğrudan aşama 2'ye geçmek en kötü seçenektir.
Ancak, gerçek durum modelden daha karmaşık. Güvenlik komitesinin üyeleri, işbirliği veya aynı tehditlere maruz kalma gibi ortak model hatalarına sahip olabilir. Ve kanıt sistemi kendisi birden fazla bağımsız sistemden oluşabilir, bu da çökme olasılığını azaltır ve aşama 2'de bile güvenlik komitesinin ihtilafları çözmede önemli bir rol oynamaya devam etmesini sağlar.
Bu faktörler göz önüne alındığında, aşama 1 ve aşama 2 aslında modelin tahminlerinden daha cazip. Aşama 0'dan doğrudan aşama 2'ye atlamanın daha mantıklı olduğu yönünde görüşler var çünkü acil durumlarda 6/8 Güvenlik Konseyi üyesinin imzasını hızlı bir şekilde almak zor. Ancak, bu durumu, herhangi bir üyeye 1-2 hafta boyunca para çekme işlemlerini erteleme yetkisi vererek çözmek mümkün; bu, diğerlerine harekete geçmeleri için yeterli zaman tanır.
Ancak, aşama 2'ye erken girmek, özellikle temel kanıt sisteminin güçlendirilmesi pahasına, akıllıca değildir. İdeal olarak, veri sağlayıcıları kanıt sisteminin denetim ve olgunluk göstergelerini göstermeli ve aynı zamanda mevcut aşamayı da sergilemelidir. Bu, ekosistem katılımcılarının L2 ağının güvenlik risklerini daha iyi değerlendirmelerine ve yönetmelerine yardımcı olacaktır.
This page may contain third-party content, which is provided for information purposes only (not representations/warranties) and should not be considered as an endorsement of its views by Gate, nor as financial or professional advice. See Disclaimer for details.
7 Likes
Reward
7
3
Share
Comment
0/400
OptionWhisperer
· 08-02 07:21
Bir şey varsa, güvenlik komitesinin kokusu daha iyi.
View OriginalReply0
HashRatePhilosopher
· 08-02 07:09
Bir sürü şey söyledin ama hala kontrol hakkı meselesi...
View OriginalReply0
LucidSleepwalker
· 08-02 07:08
Sadece merkezi bir yapı, neden bu kadar karmaşık hale getiriyorsunuz?
L2 ağ güvenliğinin evrimi: tam kontrolden sınırlı müdahaleye üç aşama
L2 Ağı'nın Güvenlik Evrimi Üç Aşaması: Tam Kontrolden Sınırlı Müdahaleye
Ethereum L2 ağının güvenlik evrimi, güvenlik komitesinin güvensiz bileşenlere müdahale yeteneğine bağlı olarak üç aşamaya ayrılabilir:
Aşama 0: Güvenlik Komitesi tam kontrol yetkisine sahiptir. Kanıt sistemi mevcut olsa bile, Güvenlik Komitesi basit bir çoğunluk oyu ile sonuçlarını geri alabilir.
Aşama 1: Kesinlik sisteminin sonuçlarını geçersiz kılmak için güvenlik komitesinin %75'inden fazlasının onayı gerekmektedir. Ayrıca, kontrol zorluğunu artırmak için en az 3 üyenin ana organizasyon dışından olması gerekmektedir.
Aşama 2: Güvenlik Komitesi yalnızca kanıtlanabilir hatalar durumunda harekete geçebilir, örneğin iki yedekleme kanıt sistemi sonuçları çeliştiğinde. Ayrıca yalnızca sunulan yanıtlardan birini seçebilir, keyfi olarak yanıt veremez.
Bu üç aşama, Güvenlik Komitesinin "oy payının" kademeli olarak azalmasını yansıtmaktadır. Anahtar sorun, bir aşamadan diğerine geçişin en iyi zamanının nasıl belirleneceğidir.
Aşama 2'ye doğrudan geçmenin tek makul nedeni, kanıt sistemine duyulan güvenin yetersizliğidir. Kanıt sistemi, potansiyel açıklar nedeniyle kullanıcı varlıklarının çalınmasına yol açabilecek çok sayıda koddan oluşur. Kanıt sistemine olan güven ne kadar güçlü olursa veya güvenlik komitesine olan güven ne kadar zayıf olursa, ağın bir sonraki aşamaya geçişi o kadar teşvik edilmelidir.
Basitleştirilmiş matematiksel modeller aracılığıyla, bu karar alma sürecini nicelleştirebiliriz. Her güvenlik komitesi üyesinin %10 bağımsız arıza olasılığı olduğunu varsayalım; aktif arıza ve güvenlik arıza olasılıkları eşittir. Aşama 0'da, güvenlik komitesinin karar verme standardı 4/7'dir; aşama 1'de 6/8'dir. Aşama 2 ise tamamen kanıt sistemine dayanır.
Bu varsayımlara dayanarak, farklı aşamalarda L2 ağının çökme olasılığını hesaplayabiliriz. Sonuçlar, kanıtlama sisteminin kalitesi arttıkça en iyi seçeneğin aşama 0'dan aşama 1'e, ardından aşama 2'ye doğru kademeli olarak geçiş yaptığını göstermektedir. Düşük kaliteli bir kanıtlama sistemi ile doğrudan aşama 2'ye geçmek en kötü seçenektir.
Ancak, gerçek durum modelden daha karmaşık. Güvenlik komitesinin üyeleri, işbirliği veya aynı tehditlere maruz kalma gibi ortak model hatalarına sahip olabilir. Ve kanıt sistemi kendisi birden fazla bağımsız sistemden oluşabilir, bu da çökme olasılığını azaltır ve aşama 2'de bile güvenlik komitesinin ihtilafları çözmede önemli bir rol oynamaya devam etmesini sağlar.
Bu faktörler göz önüne alındığında, aşama 1 ve aşama 2 aslında modelin tahminlerinden daha cazip. Aşama 0'dan doğrudan aşama 2'ye atlamanın daha mantıklı olduğu yönünde görüşler var çünkü acil durumlarda 6/8 Güvenlik Konseyi üyesinin imzasını hızlı bir şekilde almak zor. Ancak, bu durumu, herhangi bir üyeye 1-2 hafta boyunca para çekme işlemlerini erteleme yetkisi vererek çözmek mümkün; bu, diğerlerine harekete geçmeleri için yeterli zaman tanır.
Ancak, aşama 2'ye erken girmek, özellikle temel kanıt sisteminin güçlendirilmesi pahasına, akıllıca değildir. İdeal olarak, veri sağlayıcıları kanıt sisteminin denetim ve olgunluk göstergelerini göstermeli ve aynı zamanda mevcut aşamayı da sergilemelidir. Bu, ekosistem katılımcılarının L2 ağının güvenlik risklerini daha iyi değerlendirmelerine ve yönetmelerine yardımcı olacaktır.